Pokrzywka na twarzy. Jak z nią walczyć?

Pokrzywka na twarzy jak sama nazwa mówi, przypomina zmiany skórne, pojawiające się po poparzeniu pokrzywą. Nie jest czymś rzadkim – choć raz zmagała się z nią większość osób. Być może Ty również, choć nawet nie wiesz, jakie są objawy pokrzywki. Czas to sprawdzić, a także dowiedzieć się jak skutecznie ją leczyć.

Z tego tekstu dowiesz się:

• jak wygląda pokrzywka na twarzy,
• czy różni się pokrzywka ostra od przewlekłej,
• jakie są czynniki wywołujące pokrzywkę,
• jakim chorobom mogą towarzyszyć charakterystyczne zmiany skórne,
• jak walczyć z pokrzywką za pomocą metod farmakologicznych i niefarmakologicznych.

Jak wygląda pokrzywka na twarzy?

Nazwa "pokrzywka" nie wzięła się bez powodu. Zmiany skórne, które pojawiają się w jej przebiegu, przypominają te po poparzeniu pokrzywą. Są to białe i wypukłe bąble, wokół których występuje zaczerwienienie. Poza tym w przypadku pokrzywki może towarzyszyć piekący ból oraz swędzenie skóry.

Pojawiają się również objawy towarzyszące, które nie dotyczą skóry:

• zawroty głowy,
• osłabienie,
• nudności oraz wymioty,
• obniżenie ciśnienia tętniczego,
• uderzenia gorąca,
• chrypka.

Po jakim czasie znikają? Zależy to od tego, czy jest to pokrzywka przewlekła, czy ostra. W przypadku tej pierwszej utrzymują się dłużej niż 6-8 tygodni i mają tendencję do nawracania (w ciągu miesięcy, a nawet lat).

Jeśli jednak masz pokrzywkę ostrą, objawy powinny zniknąć po upływie od sześciu do ośmiu tygodni. Warto dodać, że niektóre postacie tej pokrzywki mogą wystąpić w przypadku anafilaksji (jest to ciężka reakcja alergiczna zagrażająca życiu). Na początku objawia się zmianami skórnymi (w postaci pokrzywki, która najpierw pojawia się w miejscu kontaktu z alergenem, a następnie na całym ciele), nagłym zaczerwienieniem i swędzeniem skóry, a następnie zawrotami głowy, problemami w przełykaniu, a także oddychaniu.

Czytając o pokrzywce, możesz spotkać się również z określeniem "obrzęk naczynioruchowy" (inaczej "obrzęk Quinckego" lub "wielka pokrzywka"). Jest to reakcja alergiczna, która występuje głębiej – w jej przebiegu dochodzi do obrzęku tkanek zlokalizowanych pod skórą. Obrzęk naczynioruchowy charakteryzuje się tym, że nie ma wyraźnych granic i jest bolesny. Pojawia się przede wszystkim w obrębie stóp, dłoni, czy twarzy. Ten, który pojawia się w okolicy oczu, czy ust może być wyjątkowo niebezpieczny (ponieważ może blokować drogi oddechowe)

Pokrzywka na twarzy – dlaczego się pojawia?

Dlaczego pojawiła się u Ciebie pokrzywka na twarzy ? Poznaj kilka najczęstszych powodów.

Pokrzywka na twarzy - alergia

Do jej powstania przyczyniają się różne substancje wydzielane z komórek tucznych – przede wszystkim histamina odpowiadająca za objawy skórne. W przypadku pokrzywki alergicznej charakterystyczne bąble, swędzenie i inne objawy pojawiają się na skutek kontaktu z alergenem, którym mogą być:

• pyłki roślin,
• substancje chemiczne (np. nadsiarczan amonu występujący w kosmetykach, formaldehyd obecny w odzieży, penicylina),
• pokarmy (np. ryby, skorupiaki, orzechy ziemne i laskowe, soja, mleko krowie, pszenica),
• lateks.
  

Pokrzywka na twarzy spowodowana lekami

Ostra pokrzywka na twarzy może być również spowodowana przyjmowaniem wybranych leków. Mogą wywołać ją np.:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne (m.in. ibuprofen, naproksen, ketoprofen),
• antybiotyki (m.in. tetracyklina, penicylina),
• leki przeciwbólowe (m.in. morfina).

U niektórych osób pokrzywka na twarzy pojawia się również po podaniu środków kontrastowych jodem, które stosuje się w radiologii.

Pamiętaj, że choć niektóre leki mogą być przyczyną tego, że na skórze pojawiają się specyficzne zmiany, nie należy ich samodzielnie odstawiać. Zanim wprowadzisz zmiany, skonsultuj się z lekarzem pierwszego kontaktu lub farmaceutą.

Inne przyczyny pokrzywki na twarzy

Poza alergenami, czy legami istnieją również inne czynniki, które mogą wywołać pokrzywkę. Przykładem jest pokrzywka cholinergiczna, która pojawia się np. po dużym wysiłku fizycznym, czy w trakcie upału w odpowiedzi na pot.

Świąd skóry i charakterystyczne bąble mogą pojawić się również w wyniku:

• działania promieni słonecznych na miejsca, które zazwyczaj są osłonięte przed słońcem (np. brzuch);
• ekspozycji na wibracje (jest to pokrzywka wibracyjna);
• nacisku na skórę (z kilkugodzinnym opóźnieniem pojawia się w miejscu uciskanym np. przez torebkę, pasek);
• działania niskiej lub wysokiej temperatury;
• otarcia, zadrapania itp. skóry (taka pokrzywka określana jest jako "dermografizm");
  stres.

Istnieje również pokrzywka idiopatyczna o niejasnym podłożu. Ciężko jest również dokładnie określić, co powoduje pokrzywkę przewlekłą.

Choroby

Pokrzywka może towarzyszyć także różnym schorzeniom. Zaliczają się do nich:

• choroby tarczycy;
• infekcje wywołane przez bakterie, pasożyty układu pokarmowego lub grzyby;
• choroby wirusowe (np. zapalenie wątroby);
• choroby autoimmunologiczne (np. toczeń układowy).

Dlatego leczenie pokrzywki obejmuje również farmakoterapię, a także inne metody terapii chorób, którym towarzyszą zmiany skórne.

Fakt, że przyczyną pokrzywki mogą być choroby, pokazuje, że nie należy jej lekceważyć i traktować jedynie w kategoriach niegroźnych zmian skórnych, które po jakimś czasie znikną. Problem może leżeć znacznie głębiej – dlatego, aby upewnić się, czy jest to pokrzywka kontaktowa, czy taka, której przyczyny leżą głębiej warto poddać się diagnostyce.

Pokrzywka na twarzy – poznaj sposoby na jej niwelację!

W jakich sposób możesz pozbyć się nieprzyjemnych objawów pokrzywki? Dużo zależy o tego, czym spowodowane są zmiany skórne, a także jak długo się utrzymują. W celu określenia przyczyny, a tym samym wdrożenia odpowiedniej metody leczenia pokrzywki, lekarz przeprowadzi z Tobą szczegółowy wywiad. Przygotuj się na pytania dotyczące m.in. narażenia na wysoką lub niską temperaturę, wystąpienia infekcji w ciągu ostatnich kilku dni, diety, czy przyjmowanych leków.

Oprócz wywiadu lekarskiego specjalista może zdecydować o konieczności wykonania oznaczenia stężenia immunoglobulin IgE, czy testów skórnych (w przypadku podejrzenia nadwrażliwości zaleca się próby śródskórne). Z kolei, jeśli lekarz przypuszcza, że przyczyną pokrzywki jest choroba, może zlecić dodatkowe badania m.in. oznaczenie stężenia przeciwciał przeciwtarczycowych.

Z kolei w przypadku podejrzenia, że może być to pokrzywka pokarmowa, konieczna jest dieta eliminacyjna. Polega ona na wykluczeniu (mniej więcej na 2 tygodnie) pokarmów, które mogą wywoływać pokrzywkę (zalicza się do nich m.in. ryby, skorupiaki, orzeszki ziemne, mleko krowie), a następnie stopniowe wprowadzanie tych produktów i obserwowanie reakcji organizmu.

Gdy przyczyna zostanie już ustalona wdrażana, jest odpowiednia metoda leczenia. Jedną z nich jest farmakoterapia – zazwyczaj na początku wdraża się leki przeciwhistaminowe dostępne bez recepty. W ciężkich przypadkach podaje się również glikokortykosteroidy. W złagodzeniu objawów pomóc mogę także niesteroidowe leki przeciwzapalne – jednak pamiętaj, że mogą być one jednym z czynników wywołujących pokrzywkę.

Leki przeciwhistaminowe i inne to nie jedyny sposób na walkę z uporczywymi objawami pokrzywki. W momencie, gdy zauważysz na skórze charakterystyczne zmiany, warto zacząć stosować specjalne maści (wybieraj produkty hipoalergiczne).

W przypadku niepożądanej reakcji na pokarmy sposobem na walkę z pokrzywką jest również odpowiednia dieta. Pamiętaj jednak, aby po wykluczeniu konkretnych produktów zastąpić je innymi, które są bogate w cenne składniki. Przykładowo, jeśli okaże się, że pokrzywka pojawia się po spożyciu ryb, poszukaj innych źródeł białka, czy kwasów omega-3 (może być to chude mięso, rośliny strączkowe, orzechy włoskie, nasiona chia, siemię lniane, pestki dyni, komosa ryżowa, amarantus).

Ponadto w ramach profilaktyki, unikaj czynnika wywołującego pokrzywkę i zgłoś się do lekarza, gdy istnieje podejrzenie, że pokrzywka spowodowana jest chorobą.

Zmiany skórne nie zawsze wzbudzają niepokój. Niekiedy traktowane są wyłącznie w kategoriach tych, które wpływają tylko na wygląd, a nie zdrowie. To błąd, ponieważ charakterystyczne zmiany na skórze mogą świadczyć o chorobie, czy alergii. Dlatego nie lekceważ ich i sprawdź, skąd wzięła się u Ciebie pokrzywka.

Źródła

Gliński W., Rudzki E.: Alergologia dla lekarzy dermatologów. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2002 9. Kieć-Świerczyńska M., Kręcisz
B.: Pokrzywka kontaktowa i białkowe zapalenie skóry. W: Pałczyński C., Kieć-Świerczyńska M., Walusiak J. [red.]. Alergologia zawodowa. Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Łódź 2008.